காதல் தோல்வி!!!!!!

அடிக்கடி போட்டிவரும்
நமக்குள்
யார் அதிகமாய் காதலிப்பவர் என்று...
ஒவ்வொரு முறையும்
தோற்கிறேன் நான் உன்னிடம்
உனக்கான காதலோடு.

:::என் உயிரை விட்டுவிட தயங்குகிரேன்:::

ஒவ்வொரு நொடியும்
உன்னை மட்டுமே நினைத்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும்
ஒரே உயிர் நானடி!!!
அதனால்தான்
நீ இல்லா இந்த கொடுமையான நொடிகளிலும்
என் உயிரை விட்டுவிட தயங்குகிரேன்...

குடையிருந்தும் நனைகிறேன்....

என் காதலை
உதறி சென்ற உன்னை
நினைக்கும் போது
குடையிருந்தும் நனைகிறேன்
கண்ணீரால்!

காயம்பட்ட
என் இதயத்தின் பிம்பத்தில்
எதிர்ப்படும் உருவமெல்லாம்
உன் உருவமாகவே
வந்து காட்சியளிக்கிறது!

நிலத்தில் சிதறிய
தண்ணீரில் தான்
என்னைப் போல,
எத்தனை பேரின்
கண்ணீரும் கலந்திருக்குமோ!

கண்ணீர் மழையில்

உன்னைத் தொட‌முடியாம‌ல்
துடிதுடிக்கும் வான‌த்தின்
கண்ணீர் மழையில்
நானும் நனைகிறேன்
என் கண்ணீர்த்துளிகளை
மறைத்தபடி...

நீ அங்கு இருக்க.. நான் இங்கு தவிக்க..

நீ அங்கு இருக்க.. நான் இங்கு தவிக்க..
நமக்காக சுருங்காதோ.. இந்த நீண்ட பாதை..?

வழித்துணை நீ என்றாய்..
- வலி என் உள்ளே..
- துணை மட்டும் இல்லையடா என் முன்னே..!

இரு கையில் மருதாணி அணிந்தாலும்..
உன்னை அணைக்கையில்.. அழியாத
வரம் கேட்டேன்…! நிஜத்தில் மருதாணி அழியா இருக்க…
நினைவில் அணைப்பது நியாயமா?..

பொறுமை என்னும் தீயில் எரியதானோ
பெண்ணாய் பிறந்தேனோ..?…

அடக்கம் ஒழுக்கம் என்ற கட்டுபடினுள் என்னை அடக்கலாம்..
பெண் ஆசை அடங்குமா?…

தீராத மோகம்… என் உள்ளே..
தீர்த்தம் போல.. வரம் தந்தாய்..

நினைவில் வாழும் சுகத்தை தந்தவனே…
நிஜத்தில்.. ஏனோ சலனம் தந்தாய்…

பிரிவு… வெகு விரைவில் குறைந்தாலும்..
பிரிவால்.. நாம் பிரிந்ததை எண்ணி..
பிரிவு கூட கதற வேண்டுமடா ..
பிரித்து விட்டேனே என்று….!

நீண்ட கவிதைகள் என்று, புறம் தள்ளி விடாதீர்,..!!!!

அன்று நான் தொலைத்த என் கவிதைக்கட்டிற்காய்,
இன்று வரை நான் கவலைப்பபட்டதுண்டு,
அன்று வி்டிருந்தால் என் இளைய தளம்,
என்றோ காதல் தளம் ஆகியிருக்கும்.
எனிலும் சந்தோஷப்படுகிறது என் மூலதனம்,
மட்டும் எப்போதும் என்னிடம்,


என்றும் ஒட்டியே இருப்பதால்.
இதுவும் காதலுக்காக தான்,
ஆனாலும் கொஞ்சம் வித்தியாசம்,
சகோதர காதலுக்காய்(பாசம்)
இது என் கல்வியறை காத்திருக்கிறது,
௨ன் கண்களையும் காதலையும் திறக்க,
நீண்ட கவிதைகள் என்று,
புறம் தள்ளி விடாதீர்,
ஒரு வரிகளில் சுருக்கி எழுதி,
பெருக்கிக் கொள்ள விரும்பவில்லை,
என் நேரத்தை.
என் ௨றவுகளு்கு கொடுப்பதற்கு,
என்னிடம் ஒன்றுமே இல்லை,
என் கவிதைகளைத் தவிர.
முன்பெல்லாம் கண்மூடும் வரை கவிதைகள்;
கிறுக்குகின்றது என் கைவிரல்கள்…!
நடு இரவினிலே,
இதயம் மட்டும் தூங்காமல் இருப்பதால்..
இன்றோ..,
விடிய விடிய கவிதைகள் எழுத விரும்புகிறது;

“நீ கூறியவை”

என் கண்கள் அழகு என்று யார் சொன்னது?
என் கூந்தல் அழகு என்று யார் சொன்னது?
என் ௨தடு அழகு என்று யார் சொன்னது?
நானே அழகு தான் நீ அருகில் இருந்தால் மட்டும்..!

நேற்று இறந்து விட்டேன் ......

சற்றே வியந்துதான் போகிறேன்
உன் மனதின் நிறம் மாறும்
குணத்தை எண்ணி....


அளவில்லா ப்ரியங்களுடன்
அணுஅணுவாய் என்னை காதலிக்க
முடிந்த உன்னால் எப்படி இன்னொரு
இதயத்தையும் காதலிக்க முடிந்தது?


நேற்று விளையாட்டாய் உன் கைப்பேசியை
எடுத்துப் பார்க்கையில்தான் என் மனம்
தற்கொலை செய்துகொண்டது.


எனக்கு மட்டுமே சொந்தமான
உன் Sent items' ல் யாரோ ஒருவருக்கு
நீ அனுப்பிய ஐலவ்யூக்களும், உம்மாக்களும்
என்னுள் ஏற்படுத்திய வலியை
உன்னால் உணரக்கூடுமா?


என் குரல் சேமித்து வைக்கப்பட்டிருந்த
உன் ரெக்கார்டிங்கில் இப்போது
இன்னொருவர் குரல்...
உன் தொலைபேசியில் இருந்த என்
அத்தனை புகைப்படங்களும் எங்கே போயிற்று?
உன்னால் பதில் சொல்ல முடிகிறதா?


என் முன்னாலே நீ உன் புதுக்காதலுடன்
சிரித்து பேசுகையில் நொடிக்கொருமுறை
உன் காதலின் நினைவுகளால்
கற்பழிக்கப்படுகிறேன்.
இறைவா என் எதிரிக்கும் வேண்டாம்
இப்படி ஒரு வேதனை.


எனக்கு நிச்சயமாய் தெரிகிறது
உன் ஸ்பரிசங்களும், உன் முத்தங்களும்
இனி இன்னொருவருக்கு தான் சொந்தம் என்று...
மூளைக்கு புரியும் இந்த உண்மையை
மனம் அடம்பிடித்து ஒப்புக்கொள்ள மறுக்கிறது.


உன் வாசம் படிந்த கைக்குட்டை..
உன்னுடன் கண்டு களித்த சினிமா டிக்கெட்..
ஓயாமல் சிரிக்கும் உன் புகைப்படம்..
காதலுடன் நீ வரைந்த கிரீட்டிங் கார்ட்
என உன்னை மட்டுமே நினைத்துக் கொண்டே
இருக்க வேண்டும் என நான் பத்திரப்படுத்திய
உன் நினைவுகள் அனைத்தும் வெறும்
நினைவுச் சின்னங்களாக மட்டுமே இருக்கும் என
சத்தியமாய் நினைக்கவில்லை...

என் வசந்த காலத்தின்

ஒரு பக்கத்தை முற்றிலும்

இலையுதிர் காலமாய் செய்தாய்.

மனம் வலிக்கும் நேரங்களில்

உன் நினைவுகள் மட்டுமே சுகமாய் இருக்கும்.

ஆனால் இன்றோ என் மனவலிக்கு

முழுமுதற் காரணமும் நீயாய்...

அழுவது அவமானச் சின்னம்

என்பது என் கொள்கை.

ஆனால் இன்றோ என் கண்ணீர்

சுரப்பிகள் கூட வற்றிவிட்டன.

தற்கொலை செய்துகொள்வது

கோழைத்தனத்தின் உச்சம் என நினைத்திருந்தேன்.

கண் முன்னே இப்படி ஒரு வலியை

உணர்கையில்தான் தோன்றுகிறது

தற்கொலை பாலைவனத்தில் நீரைப்போல்...

உன் மனதின் கொடூரத்தை தாங்க இயலாமல்

ஒரு நொடியில் மணிக்கட்டை

கூரிய பிளேடால் அறுத்துக் கொண்டேன்.

நீ கொடுத்த வலியைவிட அது ஒன்றும்

வேதனை நிறைந்ததாய் இருக்கவில்லை.

என் காதல் நரம்புகளை அறுத்துவிட்டு,

நீ வீணை வாசிக்கிறாய்.

என் சந்தோஷ சிறகுகளுக்கு தீ வைத்துவிட்டு,

நீ குளிர்காய்கிறாய்.

யாரை நோக்கியோ உன் பார்வைகள்.

குருடாய் போனது என் உலகம்.

யார் பெயரையோ உச்சரிக்க தயாராய் உன் இதழ்கள்,

ஊமையாகிப் போனது என் தேசம்.

என் SMS சேமித்து வைத்திருப்பாய்.

எதற்கு என்று கேட்டால்,

உன் நினைவுகள் வரும் போது

எடுத்து படித்து கொள்ள என்பாய்..

இப்போது உன் Outbox' ல் கூட என் SMS இல்லை.

ஏன் இப்போதெல்லாம் என் நியாபகம்

உனக்கு வருவதில்லையா?

நான் அனுப்பிய

சில காதல் மெசேஜ்களையும்,

படங்களையும் சேமித்து வைத்திருந்தாய்.

சில நொடிகள் சந்தோஷப்பட்டது என் மனம்.

பிறகுதான் தெரிந்து கொண்டேன்

யாரோ ஒருவருக்கு Forward செய்ய அதை

எல்லாம் நீ பத்திரப்படுத்தி வைத்திருக்கிறாய் என்று..

"மனம் மரணமடைந்தது" என்ற ஷெல்லியின்

வார்த்தையை அனுபவித்து உணர்ந்தேன் அன்று..

வாழ்ந்துகாட்டு! வாழ்ந்துகாட்டு

என்று என் உறவுகள் எனக்கு

ஆறுதல் சொல்கின்றனர்.

இனி நான் எத்தனை கோடிகள் சம்பாதித்தாலும்

நீ எனக்கு கொடுத்த அந்த காதலை

என்னால் சம்பாதிக்க முடியுமா?

என்னதான் நான் பென்ஸ் காரிலே வந்து

உன் முன்னால் இறங்கினாலும்

உன் துணையுடன் உன்னை பார்க்க நேர்கையில்

என்னால் சிரிக்க முடியுமா?

வேறு யாரை நான் கட்டி அணைத்தாலும்

அந்த அணைப்பில் உன் வெப்பத்தை

என்னால் மறந்துவிட முடியுமா?

எத்தனையோ அழகான கவிதைகளை

என்னை எழுத தூண்டியது நீதான்.

இன்று துயரங்களையும் சுமக்கும் பக்குவத்தை

எனக்கு தந்து இப்படியும் கவிதைகள் எழுதலாம்

என புதிய அனுபவத்தையும் எனக்கு கற்று தந்தாய்.

உனக்கு நன்றி.

என் பெயர் சொல்லி அழைக்க மறந்து,

யாரோ ஒருவர் பெயரை சொல்லி நீ அழைத்தாய்,

அந்த ஒரு நொடியில் லேசாய் உதடு கடித்து

ஒற்றை வார்த்தையில் "சாரி" என்று

சொல்லிவிட்டு போய் விட்டாய்.

நேற்றே நான் இறந்து விட்டேன்.

அதை மட்டும் திருப்பிக்கொடு ......

ஒவ்வொரு முறையும்
மறக்கத்தான் நினைக்கிறேன்
கன்னங்களில் வழியும் கண்ணீரை
துடைத்த பின்…

காதலை எந்த
வடிவில் கண்டாலும்
மறுபடியும் கண்ணீர்
வருவதை ஏன் என்னால்
தடுக்க முடிவதில்லை?

மெமரி கார்டில்
என்னை அழித்துவிட்டாய்
என் மெமரியை
என்ன செய்ய முடிந்தது உன்னால்?

யாருக்கெல்லாமோ கால் செய்தேன்
உனக்கு மட்டுமே காதல் செய்தேன்.
கால் கொண்டு எட்டி உதைத்தாய்
அட, எட்டி உதைத்தாலும்
உன்னிலே ஒட்டிக்கொள்ளும்
ஒட்டுண்ணியாய்
வேடிக்கை காட்டுகிறது பார் என் காதல்.

நீ வாழ தொடங்கிவிட்டாய்
உன் வாழ்க்கையை..
அதில் தவறேதும் இல்லை
என் வாழ்க்கையையை
ஏன் என்னிடம் தர மறுக்கிறாய்?

எடுத்துக்கொள் என்று
இயல்பாக சொல்கிறாய்.
வர மாட்டேன் என
அடம்பிடிக்கும் இதயத்தை
சிலுவையிலா அறைய முடியும்?

அதுவும் சரிதான்.
நேற்று என் இதயத்தை
சிறையில் வைத்தாய்
இன்று சிலுவையில்....

எப்போதும் இல்லாமல்
விழித்திரை இப்போதெல்லாம்
அதிகநேரம் வேலை செய்கிறது.
தூக்கத்தை விடவும்
துடிப்பதைதான் அவைகள் அதிகம்
விரும்புகின்றன போலும்.

கண்ணில் விழுந்த தூசியை
முன்பெல்லாம் ஊதி எடுத்தாய்.
இப்போதெல்லாம் ஊசி கொண்டு
எடுக்கிறாய்..

உணவைக்கூட
இதழிலிருந்து இதழிற்கு
தடம் மாற்றினாய்.
ஏன் உணர்வை மட்டும்
மறுத்து விட்டாய்?

எத்தனை காதல் கடந்து வந்தாலும்
உன் இதயம் மட்டும்தான்
என் காதலுக்கான தாஜ்மகால்.

அங்கே எனக்கு
பள்ளியறை வேண்டாம்
கல்லறையாவது
கட்டிக்கொள்ள அனுமதி கொடு

இறக்கவும் விடவில்லை
இருக்கவும் விடவில்லை
என்னதான் வேண்டுமாம்
உன் நினைவுகளுக்கு?

நான் கொடுத்த எல்லாவற்றையும்
திருப்பி கொடுத்தாய்...

ஒன்றைத்தவிர..
அதை மட்டுமாவது
திருப்பிக் கொடுத்துவிடு.

 

திருப்பிக்கூட தரவேண்டாம்
ஒரே ஒரு முறை
கண்ணிலாவது காட்டிப்போ..
நீண்டநாள் ஆகிவிட்டது அதைப்பார்த்து..
ஆம். அனைவரும்
என்னிடம் கேட்கிறார்கள்.

தயவுசெய்து
தவணை முறையிலாவது
எனக்கு காட்டு

என் சிரிப்பை..

உன் நினைவுகள்...!

மீண்டுமொருமுறை
உன்னை
நினைவுப் படுத்தாதேயென்று
எச்சரிக்கும் கணங்களிலும்
உள்நெஞ்சுக்குள்
உதித்தெழுகிறது
உன்முகம்...!

உறக்கம் வராத
நள்ளிரவு நேரமெங்கும்
உன்னை மறக்க துடித்தும்
என் இதயம் வழியே
நினைவை உமிழ்ந்து
உதடுகளும் உச்சரிக்கிறது
உன் பெயரை...!


குருதிக் குழாய்களுக்குள்
குறுக்கு நெடுக்குமாய்
பாய்ந்துக் கொண்டிருக்கிறது
இதயத்திற்குள் நிரம்பி வழிந்த
உன் நினைவுகள்...!

போடி இவளே..

போடி இவளே..
நீயும்
உன் காதலும்
மன்னாங்கட்டியுமென சலித்தாலும்
கால்கள் உன் பின்னேயும்
மனசு உன் முன்னேயும் தானே
கிடக்கிறது!

இறந்து விடுகிறேன்!!!

முடிந்த அளவு உன்னை 

மறந்து விடுகிறேன் !!!!

முடியவில்லை என்றால் 

இறந்து விடுகிறேன் !!!

மிரட்டுகிறது,

"என் இதயம் என்னை மிரட்டுகிறது,
உன்னை ஒரு கணம் நினைக்க மறந்தாலும்
மறுகணம் துடிக்க மாட்டேன் என்று...!!"

மறந்து இருப்பேன்

"பிரிந்திருந்தாலும் மறந்து இருப்பேன். 

உன் நினைவை அல்ல பிரிவை..!!"

மரணம் நிச்சயம்

"உன்னை நேசித்திருந்தால் 

மறுக்கவோ, மறக்கவோ செய்திருப்பேன் ....

ஆனால் நான் உன்னை சுவாசிக்கிறேன் ...

மறுத்தாலோ, மறந்தாலோ, 

மரணம் நிச்சயம்"

காத்திருப்புகள்

"காத்திருப்புகள் சுகமாக தெரிந்தாலும்
அவை ஏமாற்றமாகும் போது
கண்கள் உன்னை அறியாமலே
கண்ணீர் சிந்தும்"

கற்று கொடுக்கிறேன் வலிகளை……

நான் நேசித்த அனைவரும்
என்னை நேசிக்க மறுத்த போதும்
எங்கோ ஒரு மூலையிலிருந்து நீ
என்னை நேசித்தாய்…..
என்றாவது ஒரு நாள்
நீயும் என்னை
வெறுப்பதாய் இருந்தால்
அதை இன்றே கூறிவிடு
இப்போதிலிருந்தே கற்று கொடுக்கிறேன்
என் இதயத்திற்கு வலிகளை……

"மறந்துவிடு!"

ஒரு வார்த்தையில்
சொல்லிவிட்டாய்
"மறந்துவிடு!" என்று
உன் அந்த ஒரு வார்த்தையால்
ஏற்பட்ட வலி பற்றி
உனக்கு எங்கே தெரியப்போகிறது!!

பிரிவு

நீ இருக்க விரும்பாத என் இதயத்தை
நெருப்பில் இட்டுவிட நினைக்கிறேன்!!!
ஆனால் மனம் வரவில்லை
உன் நினைவுகளும்
எரிந்துவிடுமே என்ற தயக்கத்தில்!!!

கவிதையாய்.........

உனக்கு கவிதை எழுத
தெரியாது என்று யார் சொன்னார்கள்...
உன் புத்தகம் அனைத்திலும்
எழுதி இருக்கிறாயே...
உன் பெயரே ஒரு கவிதையாய்.........

சொல்லி விட போகிறேன்...

சொல்லி விட போகிறேன்...
ஓராயிரம் அர்த்தங்கள் சொல்லும்
உன் ஓரப் பார்வையும்..
கண்கள் கொண்டு நீ புரியும்
காதல் போரும்...
காயம்பட்டு வீழ்ந்து கிடக்கிறேன்.
மரணம் கூட பழகலாம் போல...
மன'ரணம்'..... கடினமாயிருக்கிறது.
மௌனம் உணர மறுக்கும் உனக்கு...
வார்த்தைகள் கொண்டே
சொல்லி விட போகிறேன்...
உனக்கான என் காதலை...

உன் நினைவுகள்

உன் நினைவுகள்
என் இரவுகளை
தின்றுகொன்டிருக்கின்ற்ன...

என்னோடு எப்போதும்
பேசும் நிலவிற்கு
இப்போதெல்லாம்
பதில் சொல்வதில்லை...

நீ கடக்கும்
இடமெல்லாம் என்
காலடிகள் காத்துகிடக்கின்றன...

எனக்கான உனது
பார்வைகாக
என் வாழ்வு
நகர்ந்து கொன்டிருக்கிறது...

" முகவரி "

எனக்கு
முகவரி இல்லை
என்றாலும்
உன்னுடைய
நிரந்திர முகவரி
நான் தான்.....

அன்பே !!!!!!

என்னோடு நீயிருந்தால்
வானம் கூட என் கைவசம்.....
என்னை விட்டு
நீ பிரிந்தால் காற்றும் கூட வெறுத்துடும்......
உன் பெயரை உச்சரித்தே
நிதமும் வாழ்கிறேன் .......
அன்பே
உன் சுவாசத்தில் மட்டுமே
நான் வாசம் செய்வேன் ..........!!!!!

நான் நானாக இல்லை...

காதல் வழியும் கண்களை
சிதைக்கும் புன்னகையை
உயிர் தொடும் விரல்களை
தூக்கம் பறிக்கும் குரலை
நிலை தடுமாற வைக்கும்
எல்லாம் மறந்து விடுகிறேன்
என்னை
மட்டும் திருப்பித்தந்து விடு
நான் நானாக இல்லை...

நம் காதல்..

உயிரெழுத்து நீயானாய்.
மெய்யெழுத்து நானானேன்.
இருவரும் சேர்ந்தோம்,
உயிர்மெய் எழுத்தானது
நம் காதல்.........

" ஒருத்தன் "

சிலவேளைகளில்
உன் வாழ்கையில் ஒருத்தர் இருக்கலாம் - அல்லது
உன் இதயத்தில் ஒருத்தர் இருக்கலாம் - அல்லது
உன் கனவு உலகில் ஒருத்தர் இருக்கலாம் -ஆனால்
நானும் உன்னுடைய ஒருத்தன் தான்! ...
உனகென்று எவரும் இல்லாதபோது.........

"உன் காதல் நினைவுகளை"

பிறக்கும் போது
நான் எதையும்
கொண்டு வரவில்லை ஆனால்;
நான்
இறக்கும் போது
கண்டிபாக கொண்டு செல்வேன்
"உன் காதல் நினைவுகளை"

இதுவே ......நீ....

என்னைப் போல் எந்நேரமும்...
நீ என்னை நினைக்காவிட்டாலும்......
என்றாவது, ஒரு நாள்....
நீ...
என்னை...நினைப்பாய் பெண்ணே .....
அந்நேரம் நான் உன்னை.நினைப்பேனா..... என,
நீ.... நினைப்பாய்...
இதுவே ......நீ....

உள்ளம் மகிழ்கிறேன்!...

உருகும் மெழுகாயினும்
உள்ளம் மகிழ்கிறேன்!...
உயிர் துறப்பதெல்லாம்
உனக்காக
வேண்டி என்பதால்!.....

என் இதயத்திற்காக.........

உன் பிரிவின் கவலையில்
நான் கரைந்திருக்க
என் விழிகள் சிந்தியன
பனித்துளிகளை
இறந்து போன என் இதயத்திற்காக

என் மரணம் சொல்லக்கூடும்!

சொல்வதற்கு இதற்கு மேல் வார்த்தைகள் இல்லை
வாழ்வதற்கு என்னிடம்
வாழ்க்கை இல்லை
முடிக்கொண்ட உன் இதயத்தின் சாவி
என்னிடத்தில் இல்லை
என்
மெளனம் சொல்ல மறந்த காதலை
ஒரு வேளை என் மரணம் சொல்லக்கூடும்!

உன் குரல்......

கசந்து போன என்
உன் நினைவுகளுடன்
கழிந்து சென்று கொண்டு இருக்கும்
நிமிடங்களுக்குள் .....
தேன்வார்த்து செல்கின்றது
சில மணித்துளிகளே என்றாலும்
உன் குரல்......

(படித்ததில் பிடித்தது)

உன்னில் இருக்கையில்..!!

நீ உடைத்து போன
என் இதயத்தை ஒட்டவைக்க
இன்றும் முயற்சிக்கிறேன்
முடியவில்லை

பாதியை வைத்து கொண்டு
என்ன செய்வேன்?
மீதி இன்னமும்
உன்னில் இருக்கையில்..!!

Aslam Shanah
படித்ததில் பிடித்தது

உண்மையானது.....!!

கையெழுத்து அழகானால்
தலை எழுத்து
நல்லா இருக்காதாம்...
உண்மையானது
உன்னால் அழகான
என் கையெழுத்தால்..!!

என் கடைசி ஆசை

என் கடைசி ஆசை
நான் இறந்த பிறகு என் இதயத்தை
எடுத்து...இதயமே இல்லாத என்
காதலிக்கு கொடுங்கள்..

என் அன்புக்கு

உன்னால்
உதாசின படுத்தப்பட்ட
என் அன்புக்கு இன்று
ஒரு வயது பூர்த்தி ஆகிறது.....
உன்னால் கொல்லபட்ட
என் உணர்வுகளும்
உன்னால் என் மனம் என்னும்
கல்லறையில் உயிர் ஓடு புதைக்கபட்ட
என் இதயமும் அதனுள் அடைக்கபட்ட
என் உன் நினைவுகளும்....
உயிர் அற்று வாழும் என்
உடலுக்கு வாழ்த்து சொல்லி செல்கின்றன...
எனக்ககா என் கண்கள்
ஒரு துளி கண்ணீர் சிந்த துடித்தாலும்..
அந்த ஒரு துளியினால்
உன்னேக்கேதும் ஆகிடுமோ என்ற பயத்தில்
என் கன்னத்தோடு நிறுத்தி விட்டன.........
உன்னால் சிதைக்கபட்ட கனவுகளுடன் நான் ......

பிரதீப் !!!!!
படித்ததில் பிடித்தது

வேகம்....

ஐந்து மாதங்கள்....
ஐந்து கோடி ஆண்டுகள் போல ஒரு பிரமிப்பு....
காலங்கள் அவ்வளவு வேகம்...,
இருந்தும் எண்ணங்கள் அதைவிட வேகம்....

உன் முகம் தானோ?....

நிலவும், சூரியனும் தூரத்திலிருந்தும்
என்னருகில் நீயிருப்பதால் தான்
அவர்களும் அருகிருந்து
ஒளிர்வது போல் தெரிகிறார்கள்....
சூரியனுக்கும், சந்திரனுக்கும்
ஒளி கொடுப்பது
உன் முகம் தானோ?....

என் மரணம்!

என் மரண வீட்டுக்கு
வர வேண்டி நிர்ப்பந்திக்கப்பட்ட
உங்களைப் பார்த்து
புன்னகைக்க முயற்சிக்கிறேன்!
நீங்கள் நிற்பது பற்றியும்
இருப்பது பற்றியும்
இன்னும் முடிவெடுக்கவில்லை
என்பது புரிகிறது!
நானும் தான்!

உங்களை வரவேற்பது குறித்து
சொல்லிவிட மறந்துவிட்டேன்;
இப்போதும் தாமதமாகவில்லை!
ஆனால் பூக்களின் மென்மையும்
மெத்தையின் சுகமும்
தடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றன
எழும்புவதிலிருந்து;
முதன் முறையாக
அனுபவிப்பதால் இருக்கும்!
மன்னித்துவிடுங்கள்;
நாளை உங்களின் விமர்சனம்
இதைத் தவிர்த்து
வெளி வரட்டும்!

உச்சத்தில் அழும்
அவள் குறித்து
எனக்கு எந்தவித
பிரக்ஞைகளும் இல்லை;
என் அம்மாவாக இருக்கலாம்
நீங்கள் யோசிக்காதீர்கள்!
ஒரு கிழமை அதிகம்;
பிறகு சாப்பிடத்தான் வேண்டும்!

உங்கள் விசயத்துக்கு வருவோம்;
நீங்களும் பாவம்;
கறுப்பு ஆடைக்கும்
கொத்துப் பூவுக்கும்
அவகாசமில்லாமல்
அவதிப்படலாயிற்று!
கூடவே கண்ணீருக்கும்;
நீங்கள் எங்கே தான்
போவீர்கள்;

நேற்றைய எனக்கும்
இன்றைய உடலுக்கும்
அடையாளங் கண்டு தோற்று
பிதற்றத் தொடங்கியிருக்கிறீர்கள்;
"நல்ல ஆத்மா"
சிரிப்பு வருகிறது!
உதடுகள் அசைவதை
நீங்கள் கவனிக்கவில்லை
என்னை புறக்கணிப்பது
எப்போதும் இலகுவாக இருக்கிறது
உங்களுக்கு!

உங்கள் கண்ணீரின் ஈரம்
சீக்கிரம் காய்வது குறித்து
விசனமுறத் தொடங்கியிருக்கிறீர்கள்!
இதற்கும் ஒரு விதி
நேற்றே செய்திருக்கலாம் என்று
நீங்கள் யோசிப்பது புரிகிறது;
எனக்கெங்கே தெரியும்
இன்று இங்கே கிடப்பேனென்று
எல்லோரும் இதைத்தானே
இலகுவாக மறக்கிறோம்!

நான் உங்களுக்கு
என்ன செய்திருக்கிறேன்
என்பது நினைவிலில்லை;
நான் இந்த சமூகத்தில்
பிறப்பிக்கப்பட்டவள்!
விதிகளால் வளர்க்கப்பட்டவள்!
தீயதை நினைவுபடுத்துதல்
அந்த ஆயிரங்களில் ஒன்று!

சரி விடுங்கள்!
உங்களை நினைவுபடுத்தலாம்!
மூலையில் நிற்பவளுக்கும்
எனக்குமான வஞ்சம்
தீர்க்கப்படாது கிடக்கிறது!
ஆசைப் புதைகுழியில்
அமிழ்த்தப்பட்டு நிற்கிறது
பகிரப்பட்ட அன்பு!
ஈரமான காதல் கனவுகளுடன்
அங்கேயே திரிகிறது மனது!

ஏதோவொன்றுக்கான ஆதங்கத்தில்
எறியப்பட்டுக் கிடக்கிறது உயிர்!
அதோ! அந்தரத்தில்!
கடக்கப்பட்ட தருணங்களின்
கழிவுகளில் தொலைந்த
பாதி வாழ்க்கை
எரிந்து கொண்டிருக்கிறது
இதோ! இங்கே!
சாம்பலுடன்;
சாம்பிராணிக் குச்சி!

நான் போகவேண்டும்;
இப்போது!
எங்கேயோ!
உங்கள் அரிதாரத்தை
இங்கே வீணாக்காதீர்கள்!
நாளை நான் மீளப்
பிறக்கப் போவதில்லை!
வாழ்க்கை இனியில்லை!
இதற்குப் பிறகில்லை!


படித்ததில் பிடித்தது

மறந்துவிடவே நினைக்கிறேன்

நீ
மறந்துவிட சொல்லும்
பொழுதுகளிலெல்லாம்
மறந்துவிடவே நினைக்கிறேன்
உன்னை அல்ல
உயிரை..!!!!

உயிர் அழும் ஓசை

உன்
முகம் காண
ஆண்டுகளாகக் காத்திருந்தேன்

நீயோ
என் கண்களில்
உன் பிரிவின் கண்ணீரை
தந்து விட்டு
என் கண் மறைவாய்
சென்று விட்டாய்

ஆயிரம் சொந்தங்கள்
என்னுடன் இருந்தும்
நீ இல்லாத் தனிமையில்
உயிர் தவிக்கிறேன்

என் உயிர் அழும் ஓசை
உனக்கு
கேட்கவில்லையா ?

உன் நினைவுகள்

உன்னை
மறக்கவேண்டும் என்று
உன் நினைவை விட்டு விலகி
ஓடிக்கொண்டே இருகிறேன்

நான் ஓடும்போதெல்லாம்
என் நிழலாக
உன் நினைவுகளே
என்னை
துரத்திக்கொண்டு வருகிறது

எங்கும் நிறைந்திருக்கும்
வானம் போல்

உன் நினைவுகளே
என் மனவானில்
என்றும் நிலைத்திருக்கிறது

நீயில்லாத நான்

நீயில்லாத நான்
நிலவில்லா வானம்

நீயில்லாத நான்
நிறமில்லா வானவில்

நீயில்லாத நான்
மழையில்லா மேகம்

நீயில்லாத நான்
நீரில்லா மீன்

நீயில்லாத நான்
ஓலியில்லா ஓசை

நீயில்லாத நான்
நிறமில்லா ஓவியம்

நீயில்லாத நான்
இமையில்லா தூக்கம்

நீயில்லாத நான்
துடிப்பில்லா இதயம்

நீயில்லாத நான்
உயிரில்லா உருவம்

நீயில்லாத நான்
முடிவில்லா இந்த கவிதை

உன் இதயம் மறுப்பதேன்

ஒரு நிமிடம்
என் விழிகள் காண
உன் முகம் தருவாயா

அந்த சிறு நிமிடம்
பெரும் யுகமாகும்
வரம் தருவாயா

என் விழிகள் மூடி
உன்னை நினைக்கையில்
மட்டும்
அழுகை வருவதேன்

என் அளவில்லா
அன்பை நினைக்க
மட்டும்
உன் இதயம் மறுப்பதேன்

நான் தெரிந்துகொண்டேன்

என் முகம் காண மறுக்கும் உன் விழியில்

என் காதோடு பேச மறுக்கும் உன் குரலில்

என் நினைவை நினைக்க மறுக்கும் உன் நினைவில்

என் துடிப்பை உணர மறுக்கும் உன் மனதில்

என்னையே மறக்க நினைக்கும் உன்னில்

நான் தெரிந்துகொண்டேன்

என்னை நீ வெறுத்து சென்றதை

என் உயிரை உன்னோடு எடுத்து சென்றதை

அவள்

என் கவிதையின்
கருவானவள் - அவள்

என் வரிகளின்
உருவானவள் – அவள்

என் மகிழ்ச்சியின்
பிறந்தநாள் – அவள்

என் பகலின்
விழிப்பானவள் – அவள்

என் இரவின்
உறக்கமானவள் – அவள்

என் விழியின்
ஒளியானவள் – அவள்

என் நினைவின்
நிஜமானவள் – அவள்

என் உயிரின்
துடிப்பானவள் – அவள்

என் இதயத்தின்
வாசமானவள் – அவள்

இன்று இல்லை
என்வசம் – அவள்

நீ வருவாயா…?

நீ என்னை விட்டுப்
பிரிந்து தொலைவில்
சென்று விட்டாய்

நீ தொலைத்த இடத்தில்
உன் நினைவுடன் என்றும்

உனக்காகக் காத்திருக்கிறேன்
யுகங்கள் காத்திருப்பேன்

உன் விழியை
ஒரு முறை காண

உன் மொழியை
ஒரு முறை கேட்க

நீ வருவாயா…?
உனக்காகக் காத்திருக்கிறேன்

மறக்க நினைத்தாலும்..!!!

நீ வேறு, நான் வேறல்ல
என்பதாய் வளர்ந்தது
நம் நட்பு

நினைத்துக் கூட
பார்க்கவில்லை
நீ என்னை
பிரிவாய்யென்று

என்னை நீ
மறந்ததை நினைத்து
துடித்துப் போகிறேன்!

எதை நினைப்பேன்
எதை மறப்பேன்

நான் உன்னை
சந்திக்காமலே
இருந்திருக்கலாம்

என் உயிரையும் தாண்டி
சென்று விட்டது
உன் நினைவுகள்

உன்னை மறப்பதா
என்னையே மறப்பதா
முடிவெடுக்க முடியாமல்
தவிக்கிறேன்

உன்னை மறக்க நினைத்தால்
என்னையே மறக்க செய்கிறது
உன் நினைவுகள்

நான் சுவசிப்பதையே..!!

என் விரல்கள்
உன் பெயரை எழுத மறந்தால்
என் கைகளை
நானே துண்டித்துவிடுவேன்

என் நடைகள்
உன் பாதை நடக்க மறந்தால்
என் கால்களை
நானே முறித்துவிடுவேன்

என் விழிகள்
உன் முகம் காண மறந்தால்
என் இமைகளை
நானே எரித்துவிடுவேன்

என் நினைவு
உன்னை நினைக்க மறந்தால்
என் நினைவை
நானே அழித்துவிடுவேன்

என் இதயம்
உன்னில் துடிக்க மறந்தால்
என் துடிப்பை
நானே தடுத்துவிடுவேன்

என் உயிர்
உன்னை தேட மறந்தால்
நான் சுவசிப்பதையே நிறுத்திவிடுவேன்

உயிர் வாழ்கிறாய் – நீ

என் இதயம் துடிப்பதை
நான் இதுவரை
கண்டதில்லை

இன்று கண்டுகொண்டேன்
உன் அன்பின் ஆழத்தில்

விடாமல் துடிக்கும்
என் இதய துடிப்பாய்
என்னுள் என்றும்
உயிர் வாழ்கிறாய் – நீ

நான் மறக்கவில்லை..........

மறக்கவே முடியவில்லை
உன்னை சந்தித்தபின்
உன்னுடன் சேர்ந்து வலம் வந்த
அந்த இனிய நாட்களை

என் உள்ளத்தின்
உள்ளில் பொங்கியெழும்
உன் நினைவுகளை மட்டுமே
நினைத்துக்கொண்டு
என் நாட்களை
நான் கடந்துவருகிறேன்

உன் நினைவுகளால்
என் இதயம் நிறைந்த
அந்த அழகான நாட்களை
கவிதையாக எழுதிட
இன்னமும் வார்த்தைகளை
தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்
வழிந்தோடும் என் கண்ணீருடன்..!!!
நம் நினைவுகளை
கடந்து வந்த
அந்த வசந்த நாட்களை
நான் மறக்கவில்லை
மறக்கவும் முயல்வதில்லை....

உன் நினைவுகள் என்னில்..!!!

உன்னை பிரிந்தால்
உயிர் பிரியும் நிலையில்
நானிருப்பேன் என்று தெரிந்தும்
நீ பிரிந்து சென்று விட்டாய்

நாளை சரியாகிவிடும்
என்று எண்ணியே தினமும்
என் இரவை சந்திக்கிறேன்

எல்லாம் முடிந்துவிட்டது என்பதை
ஏன் தான் ஏற்க மறுக்கிறது
என் அறியா மனம்

எவ்வளவோ முயன்றும்
தூக்கம் தொலைகிறேன்
உன் நினைவுகளில்

நான் பேசிய வார்த்தைகள்
உன்னில்
அழிந்து போகலாம்

நாம் பழகிய நாட்கள்
உன்னில்
இறந்து போகலாம்

உன் சத்தியங்கள்
உன்னில்
மறைந்து போகலாம்

இந்த உலகமே
உன்னைப் போல்
உருமாறிப் போனாலும்

உன் நினைவுகள் என்னில்
என்றும் உயிர் வாழ்ந்து
கொண்டேயிருக்கும்

நீ என்னை மறக்கும் தோறும்..!!!

என் உள்ளத்தின்
காயங்களை எல்லாம்
உன்னிடம்
சொல்லத் துடிக்கிறேன்

நான் காத்திருந்தாலும்
கவனிக்காததுபோல்
என்னை காயப்படுத்திச்
செல்கிறாய்!

நீ என்னை
வெறுத்து போகும்
ஒவ்வொரு கணமும்
கடலாய் கண்ணீர் வடிக்கிறேன்!

நீ என்னை தவிர்ப்பதை
உணர்ந்து
உயிர் தவித்து போகிறேன்

நாம் ஒன்றாகப் பயணித்த
நம் பாதச் சுவடுகள்
இன்றும் என் மனதில்
ஒன்றாகவே இருக்கின்றன

நீ எனக்குள் இத்தனை
வலிகளை தந்தபோதும்
உன் நினைவுகள் எதையும்
நான் அழிக்கவில்லை

என்னுயிரை நானே
எப்படி அழிக்க முடியும்

நீ என்னை மறக்கும் தோறும்
உன் நினைவுகள் என் நெஞ்சில்
உயிர்த்தெழுந்து கொண்டேயிருக்கும்

நான் மட்டும் எதற்காக…?

ஓர் சந்தோசப் பூங்காவை
என் நெஞ்சோடு நான் வளர்க்க
அதில் உன் பிரிவு தீயை மூட்டி
எனை விட்டு விலகி சென்றுவிட்டாய்

நம் உண்மைகள் எல்லாம்
உன்னால் இல்லை என்று ஆனபோது
வார்த்தை தீர்ந்த ஓர் ஊமைபோல்
ஊனமாகி உடைந்து போனேன்

அழுதழுது களைத்து விட்டேன்
அழுவதற்கு இனி கண்ணீருமில்லை
இழந்து விட்டேன் எல்லாம்
இனி இழப்பதற்கு என்று ஏதுமில்லை!

நான் என்பதே
என்னுடன் நீயிருக்கும் வரைதான்
இனி நீ இல்லை என்றானபோது
நான் மட்டும் எதற்காக…?

என் பிரிவையும் கொஞ்சம் நேசிப்பாயா..????

சத்தமில்லாமல்
என் இதயம் நுழைந்தாய்
நான் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில்
எனை கடந்து சென்று விட்டாய்

நீ வந்து போனதன் அடையாளமாய்
உடைந்து போன என் இதயத்துடன்
நான் மட்டும் இன்னமும் அங்கேயே
நின்றுகொண்டிருக்கிறேன்

கோபம் கூடக் கரைந்துபோகுமே
சில நாட்களில்…
என் மேல் நீ கொண்டிருப்பது
அந்த கோபத்தை விடக் கொடியதா ?

உன்னை மறந்துவிடுகிறேன் என
மறக்க நினைக்கிற
என் ஒவ்வொரு நொடியிலும்
நூறு முறை அதிகமாக
என் நினைவில் உயிர்க்கிறாய்

பிரிவு என்பதே
மீண்டும் உறவுக்காகத்தான்

உன் பிரிவின் வலியை கூட
சுகாமாகவே உணர்கிறேன்

என் பிரிவையும் கொஞ்சம்
நேசிப்பாயா..????

என் உயிரை விட மேலானது.!!!!

என் உயிரின் ஒவ்வொரு துளியில்
கண்ணீராய் வாழும் என் உயிரே

ஏன் என்னை வெறுக்குறாய்
நான் மௌனமாய் திரும்பி அழுகிறேன்
எனக்கு வேறொன்றும் செய்வதற்கில்லை

என்னை நீ எப்படி வேண்டுமானாலும்
வெறுத்துக்கொள்
ஆனால் என் இதயம் தொடும்
தூரத்திலேயே இரு

எனக்குள் உன் அன்பை
ஆழமாக புதைத்தவள் நீதானே

நெஞ்சில் எனக்கான அத்தனை
அன்பையும் வைத்துக்கொண்டு
வெறுப்பதாய் ஏன் உதடுகளால் நடிக்கிறாய்

உன் மீதான என் அன்பு என்பது
என் உயிரை விட மேலானது
என்பது உனக்கு தெரியாதா?

உன்னை மட்டுமே தேடுகிறேன்..!!!

தினமும் என் மனதில் நீ
புதிதாய் பிறக்கிறாய்
உன் நினைவை என்னில்
நிலைக்க வைக்கிறாய்

என் எண்ணங்கள் அனைத்தையும்
உனக்காக என மாற்றிவிட்டு
என் உயிராக உன்னை
உருமாற்றி செல்கிறாய்

என் உயிரில் என்றும்
உன் உருவமே

என் உணர்வில் என்றும்
உன் நினைவே

என் உச்சரிப்பில் என்றும்
உன் குரலே

என் விழிகளில் என்றும்
உன் முகமே

என் மூச்சில் என்றும்
உன் சுவாசமே

ஆயிரம் உறவுகள்
என்னுடனிருந்தும்
என் உயிர் தேடும்
ஒரே உறவாக
உன்னை மட்டுமே காண்கிறேன்

நான் என்றும் உன்னையே
நினைத்துக்கொண்டிருக்கிறேன்

உன்னை நினைபதற்க்காக மட்டுமே
நான் இன்றும் இருக்கிறேன்

தொலைவினில் நீ இருந்தாலும்!!!

இமை பொழுது மட்டுமே
உன்னை மறக்க நினைத்தால்
கோடி முறை உதிக்கிறாய் என்னில்

உன்னை பிரிய நினைக்கும்
ஒவ்வொரு நொடியிலும்
ஓர் உயிர் பிரியும் வலி என்னில்

உன் ஒரு நொடி
மௌனத்தைக் கூட
என்னால் தாங்க முடியவில்லை

இனி நீ இல்லாத என் நாட்களை
எப்படி என் இதயம் தாங்கும்?

உன் தொலைவினில் நான் இருந்தாலும்
என் அருகினில்தான் நீ என்றும்

எப்படி முடிந்தது..???

எப்படி முடிந்தது..???
உன்னால் மட்டும்
எப்படி முடிந்தது..???
என் இதயத்தின் துடிப்பாக
உன் இதயத்தை
கொடுத்துவிட்டு
என்னை மறந்துபோக !!!!

உனக்கு மட்டுமா?
இல்லை இல்லை
எனக்கே என்னை
கிடைக்காமல்
செய்து விட்டாயே??

நீ உடைத்து போன
என் இதயத்தை ஒட்டவைக்க
இன்றும் முயற்சிக்கிறேன்
முடியவில்லை

பாதியை வைத்து கொண்டு
என்ன செய்வேன்?
மீதி இன்னமும்
உன்னில் இருக்கையில்..!!!

என்ன செய்வேன் ?

நீ போகாத இடத்திற்கு
மிக அவசரமாய்ப் போகிறேன்
பிறகு பேசுகிறேன் என்றாய்
ஒரு நாள்

இல்லாத வேலையின்
பெயரை சொல்லி
சில அவசர வார்த்தைகளோடு
தொலைபேசியை அணைத்தாய்
மறுநாள்

நான் அனுப்பிய
குறுந்செய்தியின் பதிலுக்காக
காரணமின்றி என்னை
காத்திருக்க வைத்தாய்
வேறு ஒரு நாள்

என்னுடனான உன்
கடித தொடர்பையும்
காரணமின்றி
துண்டித்துவிட்டாய்
இன்னும் ஒரு நாள்

உன்னால் வேண்டாமென்று
வீசி எறியபட்ட
கண்ணாடியாய் இப்போது
உடைந்து சிதறி போய் விட்டேன்

இப்படி நீ என்னை
தவிர்த்தும் கூட

இதை அனைத்தையும் அறியாது
உன் பெயர் சொல்லி துடிக்கும்

என் இதயத்தை
என்ன செய்வேன் ?

நீ தெரிந்துகொள்வாய்…!!!

ஓர் அதிகாலையின்
அமைதியில்
சின்ன சின்ன
சண்டையுடன்தான்
ஆரம்பமானது
உனக்கும் எனக்குமான
பெயரிடப்படாத நம் உறவு

உன் ஒவ்வொரு
அசைவுகளையும்
என்னுடன் நீ
பகிர்ந்து கொண்டாய்

உன் நிகரில்லா
அன்பை தந்து
என்னில் உன்னை
உணர வைத்தாய்

உன் ஒவ்வொரு
வார்த்தையிலும்
உன் ஒவ்வொரு
நாளிலும்
உன் ஒவ்வொரு
நொடியிலும்
உன்னுடன் நான்
வாழ்ந்து இருக்கிறேன்

என்னிடம் இருந்த
நீ இன்றும்
அப்படியேதான் இருக்கிறாய்

என்னில் பாதியாக
என் இதயத்தின் பாதியாக
என் உயிரில் பாதியாக
இன்றும் நீயே!!!

என் நாட்களின்
ஒவ்வொரு விடியலிலும்
உன் வரவுக்காக
நான் காத்திருக்கிறேன்

நீயில்லாத
என் ஒவ்வொரு நொடியும்
எனக்கு கடினமாகவே
கரைகிறது

உன்னால் மௌனமாக
தொலைக்கபட்ட
அந்நாட்களை
நீ நினைத்துபார்

தெரிந்துகொள்வாய்
என் உயிரின் பாதியாக
இருந்த உன்னை !!!!

உன் நினைவுகளுடனே..!!

என் இதய சுவரில்
உன் அன்பால்
நான் எழுதிய
அழகிய கவிதையே

என் நொடிகள்
தோறும் என்னில்
உதிக்கும்
உன் நினைவுகளை

உன்னை நினைக்கும்
என் தவிப்புகளை
உன்னிடம்
சொல்ல துடிக்கிறேன்
நான் எப்படி
உணர்த்துவேன்
நீ எப்படி உணர்ந்து
கொள்ள போகிறாய்?

நீ ஏன்
என் இதயத்தில்
விழுந்தாய்?
மனமுடைந்து போகிறேன்

என் நினைவுகள்
எல்லாம்
உன்னையே தேடுகிறது

உன் பிரிவை எண்ணி
தினமும் தவிக்கிறேன்

உன்னை தேடியே
என் நினைவுகள்
கரைந்து கொண்டிருக்கிறது

உன் வருகைக்காக
நான் காத்திருக்கிறேன்

உன்
நினைவுகளுடனே
நான் இன்றும்
வாழ்ந்து வருகிறேன்

இப்போதும் நான் அழவில்லை.......

அன்று
நான் தோற்றுப்போய்
துவண்டிருந்த பொழுது
கண்கள் கலங்க என்னிடம்
சொன்னாய்

இனி உன் கண்கள் அழவேண்டாம்
உனக்காக எப்போதும் அழும்
என் கண்கள் என்று

இன்று
என் பார்வை கூட
உன்னிடம் பட வேண்டாம் என்கிறாய்

இப்போதும் நான் அழவில்லை
உன் கண்கள் உடனில்லை என்பதால்..!!!!

நானும் நீயும்

என் தனிமையில்
நிரம்பியிருப்பவை
மௌனமும்
கவிதையும்
மட்டுமல்ல,
நீ கூடத்தான்!
எனது வெறுமையில்
உடனிருப்பது
மெல்லிசை
மட்டுமல்ல,
உன் நினைவுகளும்தான்!

உனக்கு நினைவிருக்கிறதா?

இன்று நீ எனக்கு
விடை கொடுத்திருக்கலாம்
என் நினைவுகளுக்கு
தடையும் விதித்திருக்கலாம்

உனக்கு நினைவிருக்கிறதா?
நீ எனக்கு
தினமும் எழுதிய கடிதங்களை

காலம் தவறாத உன்
தொலைபேசி அழைப்புகளை

உன்னை சந்திக்கும் முன்
என்னுடன் இருந்த தோழமையை
நீ கோபம் கொண்டதை

உன் அன்பு என்னில் வலுப்பட
காரணமே இல்லாமல்
என்னுடனான உன் சண்டைகளை

உனக்காக நான் இழந்த
என் இரவுகளை

உனக்காக நான் தொலைத்த
என் உறவுகளை

நாம் ஒன்றாய் சந்தித்த
அந்த இனிய தருணங்களை
எளிதாக நீ மறந்ததுதான்
இன்னும் என்னால்
நம்ப முடியவில்லை

அமைதியாக இருந்த
என் மனதை உன் வரவால்
சலனப்படுதிவிட்டாய்

தென்றலாக
இருந்த என்னை
உன் பிரிவு புயலால்
தத்தளிக்க வைத்து விட்டாய்

அன்று என்னை பிடித்ததற்கும்
இன்று என்னை பிரிந்ததற்கும்
உன்னால் காரணம்
கண்டுபிடித்து சொல்ல முடிகிறது

நீ என்னை
மறந்ததை உணர்ந்து
என்னையே மறந்து போகிறேன்

நான் தவறாய் எழுதிய
என் வாழ்க்கைக் கணக்கில்
விடை மட்டும்
என்ன சரியாக வருமா ?

கனவாகிடக் கூடாதா?

என்னால்
நினைத்து பார்க்க முடியவில்லை
நீயில்லாமல் நான் சந்திக்கும்
இந்த துயர நாட்களை

ஒரு சில நாட்கள் தான்
உன்னுடன் பேசவில்லை
இதர நாட்களில்
நாம் பேசவில்லையே என்ற
என் தயக்கமே
இந்த இடைவெளிக்கு
காரணமாகிவிட்டது

இன்று என்
ஒவ்வொரு நொடியிலும்
அதற்க்கான விளக்கம்
அளித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
நீ கேட்கப் போவதில்லை
என்று தெரிந்தும்

நீ என்னுடன்
இருக்கும் வரை
என்னை விட்டு உன்னால்
எங்கே சென்று விடமுடியும்
என்ற என் நம்பிக்கையின்
அலட்சியமாக இருந்தேன்

இன்று
என்னிடமே நீ சொல்லாமல்
சென்று விட்ட பிறகுதான்
காலம் கடந்துவிட்டதை
அறிந்து துடிக்கிறேன்

நான் காணாத
ஓர் கனவாகிடக் கூடாதா?
நீ என்னைக் கடந்து போனது..!!!!

என் நெஞ்சில் அமைதில்லை

என் நெஞ்சில் அமைதில்லை
உன் நெஞ்சில் இரக்கமில்லை
என் கண்ணில் நீர் இல்லை
உன் கண்ணில் இரக்கமில்லை
தேடி தேடி களைத்துவிட்டேன்
தேடவிட்டு தவிக்கவிடடாய்,பாவி
நான் உனக்கு செய்த பாவம் தான் என்ன,
பார முகமாய் நீ இருக்க காரணம் தான் என்ன,
கவி கொண்டு வர கண்ணதாசன தான் இல்லை ,
தூதுவிட இரவு சூரியனும் இல்லை..........

நீயில்லாமல் நானிருக்க மாட்டேன்….!

என்னுள் காதலெனும்
செடியை நட்டாய்
இன்று மரமாகி நிற்கும் நாம் காதலை
விட்டுப்பிரிய நினைக்கும்
உன்னைத் திட்டக் கூட
மனமில்லாமல் தவிக்கிறேன்
நான் வாடி மடிந்தாலும்…
நீ வாழ்க என்று….!

நாம் ஒன்றாய் கழித்த அந்த
நினைவுகளை என்
இதயத்தில் செதுக்கி விட்டேன்
என் கனவுகளை
கவிதைகளாக வரைந்து
கண்ணீரில் கரைக்கிறேன்
யாருக்கும் தெரியாமல்
என்னுயிரில் கலந்த
உன்னை மட்டும் பிரிந்து
செல்ல நினைக்காதே……
நானில்லாமல் நீயிருப்பாய்………
ஆனால்…..
நீயில்லாமல் நானிருக்க மாட்டேன்….!

வாய் இருந்தும் ஊமையாய்.

உணர்வுகளை உண்மைகளை
உரைக்க முடியவில்லை.
உள்ளதை உள்ளபடி
ஊர்கேட்க சொல்லமுடியவில்லை.
சொல்லால் மட்டுமே சொல்லவேண்டியவற்றை
சொல்லவே முடியவில்லை.
வாய் இருந்தும் மொழி தெரிந்தும்
வாய்மை என் பக்கம் இருந்தும்
வார்த்தைகளை என்னால்
பிரசவிக்கவே முடியவில்லை.
ஏக்கம் கவலை இயலாமை
வெறுப்பு விரக்தி வேதனை என
நிறைந்து வழிகின்றன.
ஆனால் நான் ஊமையில்லை.
என்னால் நன்றாக பேசமுடியும்
இருந்தும் என்னால் பேச முடியவில்லை.

ஏன்?
நான் பூரணமடையாதவனா?
இல்லை குறைபாடு உடையவனா?

என்னுள் மட்டுமே என்னால்
இன்னும் கேட்க முடிகிறது.அப்போதும்
வார்த்தைகள் வெளியே வரவேயில்லை.

ஆனால் பேசுகின்றேன்
நிறையவே பேசுகின்றேன்
வாய் இருந்தும் ஊமையாய்.

இன்னொருத்தனை…..

நேற்று வரை என்னை
துயிலெளுப்பிய குயில்
இன்று துயிலெளுப்புகிறது
இன்னொருத்தனை…..

கார‌ணம் என்ன‌???

என் காதலை உன்னிடம் சொல்ல தயங்குகிறேன் உயிரே!
காரணம்; உனது அப்பா, அம்மா மற்றும் உனது உற‌வினர்களுக்கு பயந்தல்ல!!!
நீ என் காதலை மெளனம்மாக்கிவிடுவாயோ என்றுதான்!!!
ஆனால் மெளன‌மாக‌ இருக்கவும் முடிய‌வில்லை!
கார‌ண‌ம்; க‌டைசிவ‌ரையிலும் என் காத‌லை உன்னிட‌ம் சொல்லாம‌ல் போய்விடுவேனோ என்றுதான்!!!
அத‌னால்தான் சொல்லாமல் சொன்னேன் என் காத‌லை உன்னிட‌ம்!
ஆனால் நீயோ என் காதலை புரிந்தும் புரியாம‌ல் இருந்துவிட்டாயே உயிரே!
அத‌ர்க்கு கார‌ணம் என்ன‌???

"நீயும் என்னைக் காதலித்தாயா"?

என்னவளே!
மீண்டும் சந்திப்போம்
அப்போது
ஒரே ஒரு கேள்விதான்
உன்னை நான் கேட்பேன்!
"நீயும் என்னைக் காதலித்தாயா"?

அவதாரமாகப் பிறந்தவள்………

இந்த உலகத்தில்
எத்தனையோ பேர் கடவுளின்
அவதாரமாகப் பிறந்ததாக
இலக்கியங்கள் சொல்கின்றன
ஆனால் நீ ஒருத்திதான்
அவர்களையும் தாண்டி
காதலின் காதலின் அவதாரமாகப் பிறந்தவள்………

உயில்.........

கடல் வெள்ளம் போல் புகுந்து
கனவுகளை வளர்த்தவளே
காந்தப் பார்வையாலே
கண்களுக்குள் இனித்தவளே
தவறு நான் செய்யவில்லை
தண்டனை நீ தருகின்றாய்
சிறைக்குள் நான் துடிதுடிக்க
சிரித்து நீ போகின்றாய்
ஊமைக் குயிலடி நான்
உள்ளுக்குள் அழுகின்றேன்
ஓரிரு வார்த்தைளோ
மெல்ல மெல்ல கொல்லுதடி
என்
உதிரத்தால் எழுதி வைக்கும்
உண்மையடி பெண்ணே
நீ போகுமிடமெங்கும்
பாதி உயிரோடும்
என் பயணம் தொடரும்
புத்தகப் பையுக்குள்ளே
பாவத்தை சுமப்பவளே
இறந்து நான் போன பின்னே
என் இதயத்தை அறுத்துப்பார்
இதயச் சுவர்களில்
எழுதப்பட்டிருக்கும் உன் பெயர்
அப்போதாவது
நீ என்னைக் காதலி.

பெண்னே..!

பெண்னே..!
உன் அழகில்
இயற்கையே குழம்பிப் போய்விட
இதுவரை பார்த்திருந்த நான்
என்வாகி இருப்பேன்
ஒரு முறை எண்ணிப்பாரடி..?

எப்போது நீ நிஜமாய் என் வாழ்வில் வருவாய்........!!!!

கனவாய் என் மனதில் வந்தாய்!
கவிதையாய் என் நாவில் வந்தாய்!
ஓவியமாய் என் விரலில் வந்தாய் !
எப்போது நீ.....!!
நிஜமாய் என் வாழ்வில் வருவாய்........!!!!

நான் இருப்பேன் இங்கே................

உனக்கும் எனக்கும் இருப்பது
இங்கே எவருக்கும் புரியாது
எதை நான் சொல்லி
எனை நான் காட்ட

எட்டாத தொலைவோடு நீயாம்
தரைமீது இலையாக நானாம்
யுகம் கடந்தாலும் முடியாதாம்
ஆராய்ச்சி முடிவென்று
இதை தான் தந்தார்கள்
பேதைகள் இவர்கள்

புன்னகைத்து கொண்டவன் நான்
பதில் சொல்ல துணிந்தேன்

“ நீ வந்த திசை பார்த்து
நான் விழி திறந்தேன்
நீ போகும் வழி தானே
நான் போ...கும் வழி என்பேன்
நீ மறையும் இடம் பார்த்தே
நான் மடிந்து போவேன் ”

அந்த ஒரு நாள் உன்னோடு
எனக்கு போதும் - அது
மறு நாள் நீ வரும் வரை
மொட்டுக்களாய் மீண்டும்
நான் இருப்பேன் இங்கே

அப்போதாவது நீ என்னைக் காதலி......

புத்தகப் பையுக்குள்ளே
பாவத்தை சுமப்பவளே
இறந்து நான் போன பின்னே
என் இதயத்தை அறுத்துப்பார்
இதயச் சுவர்களில்
எழுதப்பட்டிருக்கும் உன் பெயர்
அப்போதாவது
நீ என்னைக் காதலி......

மன்னித்துவிடு.....

மன்னித்துவிடு.....
நான் உன்னை
மறக்க
மறந்துவிட்டேன்.....!

அன்பே!!!

என் தோள் மீது சாய்ந்து
என்றோ தோலைந்த காதலை
எண்ணி வாடுகிராயே!
இன்றும் உன் அருகில்
தோலையாத காதலுடன்
காத்திருக்கும் என் கண்கள்
தெரிய வில்லையா?????

கேட்டுப்பார் !!!!!!!!!!

என் நெஞ்சைக் கேட்டுப்பார்
உன் காதல் சொல்லுமே.
என் கண்ணீரைக் கேட்டுப்பார்
உன் காயம் சொல்லுமே

என் நிகழ்காலம்.

கடலோடு மழை வரும்
அது மழைக் காலம்
என் விழியோடு கண்ணீர் வரும்
அது உன் நினைவுக்காலம்
இதுவே என் நிகழ்காலம்.

கனவில் நீ..

கனவில் நீ..
வருவாய் என
கண் உறங்க ஆசைப்பட்டேன்.
தூக்கம் வரவில்லை.
உன் நினைவுகளால்..........!!

அன்பே !!

நான் உன் உயிரான நாள் முதல்
நான் உணர்கிரேன் காற்றில் மிதப்பதாய்!
என் எடை நான் உணராதது
என்னை நீ சுமப்பதாலா???

வலி

காலத்தின் கைகளில் உண்டாம்
வலி தனை போக்கும் மாத்திரை

புரிய வில்லை எனக்கு - என்
வலி இன்னும் என் மனதில்

வலிகளோடு வாழ்வது தான்
வாழ்க்கை என்றால்
எற்கத்தான்
வேண்டும் என்றால்
ஏற்று கொள்வேன் - உன்போல்
ஒரு கை அதை
துடைக்க வரும் போது

புரியாத உறவு
இது அறிந்தவர்கள்
புரிந்து கொள்வார்
வலிகளின் வேதனை
அது வலித்தவனுக்கு மட்டுமே
புரிந்து கொள்ளும்
புரிந்தவள் நீ என்பதாள்
கை கொடுத்தாய் - இன்று
கவி கொடுத்தாய்
தொலைத்தவிட மாட்டேன்
புரியாத உன் உறவை

இது வலிகள் தந்த
வார்த்தைகள் கற்பனைகளில்
வருவதில்லை புரிந்து கொள்......

இனியவளே!

இல்லாத கடவுள் போல
பொல்லாத இதயம் கொண்ட தோழியே!
என் மீது காதல் உண்டென்றால் உண்டு!
இல்லையென்றால் இல்லை!
என்பதை மட்டும் சொல்;
இரவு வெறுக்கும் சூரியனாக,
பனி வெறுக்கும் வெயிலாக,
என்னை வெறுத்து விடாதே!
உன் நினைவை சுமந்தபடி துடிக்கும்
இதயத்திற்கு நிரந்தர விடுமுறை அளிக்காதே!
ஒரே சமயத்தில் என்னை மனிதனாகவும்,
பைத்தியமாகவும் மாற்றியவளே!
என் காதலை அழிக்காதே...!

மறக்க வேண்டுமென்று.....

பாதி நேரம் உன்னை
மறக்க வேண்டுமென்று
நினைக்கிறேன்
மீதி நேரத்தில்
உன்னை மறக்க முடியாமல்................

மழை போல தான் நீயும்....

மழை போல தான் நீயும்
சில நேரம் தவிக்க விடுகிறாய்
சில நேரம் மூழ்கடிக்கிறாய்

உந்தன் பெயரை....

கவிதை வேண்டு மென பேனா தூக்கினேன்
கைகள் தானாய் கிறுக்கியது
உந்தன் பெயரை....

நினைவில் தீயாய் நீ....

நினைவில் தீயாய் நீ
உருகுகிறேன் நான் மெழுகாய்.....

எதிரினில் தெரிகிறாய்...

கண்ணை மூடும் போது
மட்டும் இல்லை
கண்ணை திறந்திருக்கும் போதும்
நீ மட்டும் தான்
எதிரினில் தெரிகிறாய்....

இது ஏனோ ?

இறக்கப் பிறந்த இதயம் ஏனோ
துடிக்கத் துடிக்கின்றது
உன்னைக் காணும் பொழுதுகளில்

உயிர்க்கத் துடிக்கும் இதயம் ஏனோ
துடிக்க மறுக்கின்றது
உன்னைக் காணாத பொழுதுகளில்

இமைக்க மறுக்கும்
விழிக(ளு)ள் சுமக்கின்றேன்
உன்னைக் காணும் பொழுதுகளில்

அழுது வடிக்க
அவையும் துடிக்கின்றன
உன்னைக் காணாத பொழுதுகளில்

இறக்கை முளைத்து
பறந்து வருகின்றேன்
உன்னைக் காணும் பொழுதுகளில்

இறந்து பிறந்து
துடியாய் துடிக்கின்றேன்
உன்னைக் காணாத பொழுதுகளில்

வார்த்தைகள் வற்றிட
வறுமையில் தவிக்கின்றேன்
உன்னைக் காணும் பொழுதுகளில்

கண்ணதாசனை விஞ்சிடும்
கவிதைகள் கொட்டுதே
உன்னைக் காணாத பொழுதுகளில்

எதையோ சொல்லாது
ஏங்கியே நிற்கின்றேன்
உன்னைக் காணும் பொழுதுகளில்

அதனை வைத்தே
காவியம் வரைகின்றேன்
உன்னைக் காணாத பொழுதுகளில்

ஆறடிச் சிலையொன்று
அசைவதாய் உணர்கின்றேன்
உன்னைக் காணும் பொழுதுகளில்

நூறடிச் சிற்பமாய்
நெஞ்சிலே கனக்கின்றாய்
உன்னைக் காணாத பொழுதுகளில்

சிரித்து நிற்பதை
பார்த்து ரசிக்கின்றேன்
உன்னைக் காணும் பொழுதுகளில்

அதை நினைத்து நினைத்து
சிரித்தே அழுகின்றேன்
உன்னைக் காணாத பொழுதுகளில்

சொல்ல வந்ததை
சொல்லாது போகின்றேன்
உன்னைக் காணும் பொழுதுகளில்

அதை சொல்லிச் சொல்லியே
கண்ணாடி அழுகின்றது
உன்னைக் காணாத பொழுதுகளில்

ஏன் என் இதயம் உடைத்தாய் ? - WHY DID YOU BREAK MY HEART???

உன்னையே உயிராக
எண்ணிய என் மனம் தெளிந்துவிட்டது
இன்று உன் பொழுதுபோக்கிற்காகத்தான்
நீ காதல் எனும் நாடகம் ஆடினாய் என்று....
ஆனால்......

உன் நடிப்பால் ஏமாறிய என் இதயமோ
நான் சொல்லும் உண்மையை கேட்க மறுக்கிறது
உன்னையே எண்ணி நித்தம் தவிக்கிறது....
எனக்காக ஒரு உதவி செய்வாயா....
நீ உடைத்த என் இதயத்திற்கு
நீயே சொல்லிவிடு
நீ என்னுடன் பழகியது
ஒரு பொய் நாடகமே என்று....
உன்னிடமும் என் இதயம்
ஒரு கேள்வி கேட்கிறது
நீ என்னை விரும்பாவிடிலும்
நான் உடைந்திருக்கமாட்டேன் இன்று....
ஆனால்....

நீ ஏன் விரும்புவது போல் நடித்து
ஏமாற்றி என்னை உடைத்தாய், வலிக்கிறது...
என் துடிப்பை மட்டும் இன்னும் ஏன்
நிறுத்தாமல் உன் மெளனத்தால்
வதைத்துக்கொண்டு இருக்கிறாய் ????

தடயம்....

நீ வந்து போன
தடமெல்லாம் அழிச்சிடத்தான்
நெனச்சிருந்தேன்...
நீ வந்த தடமிருக்கு...
போன தடமில்லையே...

ஒற்றைரோஜா

தரை தொடாத
விழுதுகளில் ஊஞ்சலாடுகிறது...
அவள் கூந்தலில்
ஒற்றைரோஜா

என் காதல் சொல்ல நேரம் இல்லை

என் காதல் சொல்ல நேரம் இல்லை
உன் காதல் சொல்ல தேவை இல்லை
நம் காதல் சொல்ல வார்த்தை இல்லை
உன்னை மறைத்தாலும் மறையாதடி

உன் கையில் பேரை ஏந்தவில்லை
உன் தோளில் சாய ஆசை இல்லை
நீ போன பின்பு சோகம் இல்லை
என்று பொய் சொல்ல தெரியாதடி

உன் அழகாலே உன் அழகாலே
என் வெயில் காலம் அது மழை காலம்
உன் கனவாலே ...உன் கனவாலே
மனம் அலைபாயும் மெல்ல குடை சாயும்

ஏய் ஹாய் எ
என் காதல் சொல்ல நேரம் இல்லை
உன் காதல் சொல்ல தேவை இல்லை
நம் காதல் சொல்ல வார்த்தை இல்லை
உன்னை மறைத்தாலும் மறையாதடி

சரணம் 1
காற்றோடு கை வீசி நீ பேசினால்
அந்த நெஞ்சோடு புயல் வீசுதே
வயதோடும் மனதோடும் சொல்லாமலே
சில எண்ணங்கள் வலை வீசுதே

காதல் வந்தாலே கண்ணோடு தான்
கள்ளத்தனம் வந்து குடி ஏறுமோ
கொஞ்சம் நடித்தேனடி கொஞ்சம் துடித்தேனடி
இந்த விளையாட்டை ரசித்தேனடி

உன் விழியாலே உன் விழியாலே
என் வழி மாறும் கண் தடுமாறும்
அடி இது ஏதோ புது ஏக்கம்
இது வலித்தாலும் நெஞ்சம் அதை ஏற்கும்
ஹ்ம்ம் ..ஹீ

சரணம் 2

பிரிதுயர்

வெட்டப்படாத நகங்களைப்போல உனது
நினைவுகள் அசௌகரியப்படுத்துகின்றன
குத்திக்கிழிக்க காத்திருப்பது போலவும்
வன்மம் கொண்டலைகின்றதது
ஒரு சிணுங்கள்கலோடு
ஒரு முத்தத்தோடு
ஒரு பொய்க்கிள்ளுதோடு
ஒற்றைப்புருவம் உயர்த்திய கோபத்தோடு
மென் மார்புகளின் வெம்மையோடு
இப்போதும் என்னுள் இருப்பதாய்
உணரும் ஒவ்வொரு கணத்திலும்
கசங்கிய புன்னகையை வலியுடன்
தவழவிடும் என் உதடுகளை
எதைக்கொண்டு மறைப்பது?

தேவை வதை......

தேவதைகள் என்னும் சொல்லை வடமொழிச் சொல்லென்று
பல நாட்கள் பயன்படுத்த தயங்கி
நின்றேன்.....

நீ பேசும் மொழியை கேட்ட
பின்தான்........தேவை வதை
என்று...உளறிக் கொண்டே
தேவதை என்ற தமிழ்ச்சொல்லை
கண்டுபிடித்தேன்...........

 

விண்ணை தாண்டி வருவாயா?

என் பிரிவுக்கும், தனித்த இரவுக்கும் பொருள்
கொடுத்த காதலை கொடுத்த நீ
என்னோடு இல்லை இன்று தோழி....

நான் கண்ட பொருளை, உனை கண் கொண்டு
கண்டு உன்னிடம் சொல்ல காத்திருக்கிறேன்..
என்னை தாண்டி என்னுள் வந்த நீ
விண்ணை தாண்டி வருவாயா?